تگ‌ها یا عناصر HTML
عناصر HTML را تگ نیز می‌نامند. در HTML دو نوع تگ وجود دارد. تگ‌هایی که یکی در ابتدای محتوا و سپس محتوای آن تگ نوشته شده و در انتها با یک تگ دیگر بسته می‌شود و دیگری تگ‌های خالی که به تنهایی و بدون محتوای بین دو تگ باز و بسته به صورت خالی و به تنهایی استفاده می‌شوند. به دو مثال زیر توجه کنید:
تگ دو قسمتی که محتوا درونش قرار می‌گیرد
< tagname > محتوا در این قسمت قرار می‌گیرد... < /tagname >
مثل:
< h1 > عنوان مقاله من < /h1 >
< p > یک پاراگراف از مقاله من < /p >
تگ خالی که به تنهایی استفاده می‌شود
< tagname >
مثل:
< br >
< hr >
تگ‌ها یا عناصر HTML
عناصر HTML را می توان تو در تو درون کد نوشت. یعنی عناصر html می توانند درون عناصر دیگری قرار بگیرند.
در واقع تمام اسناد HTML از عناصر HTML تو در تو تشکیل شده اند.
در مثال زیر، چهار عنصر HTML ( <html>، <body>، <h1> و <p>) را مشاهده می‌کنید که به صورت تو در تو قرار گرفته‌اند:
توضیح مثال بالا
در مثال بالا عنصر <html> ریشه و مشخص کننده سند HTML است. این عنصر دارای یک تگ آغاز <html> و یک تگ پایان است <html/>.
درون تگ html به عنوان محتوای درون این تگ عناصر دیگری وجود دارند. عنصر <body> که بدنه سند html را مشخص می‌کند و این عنصر نیز دارای یک تگ آغاز <body> و یک تگ پایان است <body/>.
درون عنصر body دو عنصر دیگر <h1> و <p> وجود دارند که عنوان و پاراگراف یک صفحه هستند که به کاربر یک متن عنوان و یک متن پاراگراف را به عنوان محتوای درون عنصر body نشان می‌دهند.
خود این دو عنصر h1 و p نیز از تگ‌های آغازین و پایانی تشکیل شده‌اند که متنی درون خود به عنوان محتوا دارند و این متنی است که به کاربر نمایش داده می‌شود.
هرگز تگ پایان را نادیده نگیرید
به این نکته مهم توجه کنید که عناصر دو بخشی را که شامل تگ آغاز و پایان هستند به طور کامل بنویسید و هرگز تگ پایانی را فراموش نکنید. در غیر این صورت ممکن است برخی از عناصر HTML به درستی نمایش داده نشوند و صفحه Html شما به صورت به هم ریخته یا خراب نمایش داده شود. در صورتی که تگ پایانی را فراموش کنید خود مرورگرها آن را تشخیص داده و برای شما می‌بندند ولی بسته به نوع مرورگر و کامپایلر آن مرورگر ممکن است از محل اشتباهی تگ بسته فراموش شده را ببندد و باعث به هم ریختگی صفحه شود و در نتیجه کاربر صفحه وب شما، خطاهای غیر منتظره دریافت کند.
HTML به حروف بزرگ و کوچک حساس نیست
تگ های HTML به حروف بزرگ و کوچک حساس نیستند. برای مثال یک تگ پاراگراف را می‌توانید به این شکل <P> با حروف بزرگ بنویسید و یا به این شکل <p> با حروف کوچک. در هر دو صورت مرورگرهای صفحات ول آن‌ها را می‌خوانند و به درستی اجرا می‌کنند.
استاندارد HTML الزامی برای استفاده‌از برچسب‌های حروف کوچک در نظر نگرفته است، ولی W3C توصیه می‌کند که بهتر است در HTML از حروف کوچک برای تگ‌ها استفاده کنید، و حتی خواسته برای انواع اسناد سختگیرانه تر مانند XHTML برای نگارش تگ‌ها حتما از حروف کوچک استفاده شود.